Totalnie nie o koralikach

Jakiś czas temu wylewały się ze mnie się wiersze... a no, takie to sobie czasami wierszyki kleciłam ;). I dziś sobie o tym pomyślałam, że przecież taki epizod był w moim życiu (nie raz). Zastanawiałam się, gdzie ja je mam, stwierdziłam że przepadły, że ich już nie znajdę......... I teraz zupełnie przez przypadek znalazłam je w pliku którego nie widziałam ze sto lat i nawet nie wiedziałam że tam jest......ech,  życie. Zawsze coś ściągnę myślami.
podzielę się z Wami odrobinką ;)
miłego czytania ;)

-->

O PISANIU

Czy umiem pisać wiersze?

Jak Ktoś to oceni?

Wyrzuci do kosza?

Czy jednak doceni?

Czy będzie śmiał się?

Czytając słów tych kilka

A może pochwali?

„jaka dzielna dziewczynka”?

Czy wspomni wieczorem?

„dobry wiersz czytałem”

A może stwierdzi-

„ech! Wszystko zapomniałem”

Czy pomyśli przez chwilę-

jak wiersz był tworzony?

„Przed, czy po spaniu?

Czy w oknie były zasłony?”

Jakkolwiek by było

Wiedź Recenzencie że świetnie się bawię

Pisząc to naprędce!

 

-->

***

Zmywając makijaż- zmywam dobry humor

Skórę tonizuję obawami

A zamiast kremu- troski wklepuję

Zamiast walczyć ze zmarszczkami – walczę z codziennością

A rozterki jak balsam

Rozcieram po swym ciele

Nawilżając je całkowicie….

Prostą bezradnością

Lecz czy moje ciało tak marne i słabe

Pozwoli mi znosić te trudy?

Jak mogę być TAK okrutna dla siebie samej?

Przecież mi trzeba

Ciepła, miłości

Otuchy…

 

-->

URODA

Jestem przepiękny

Muszę to przysiąc

Białe płatki, żółta buzia, a listków?

To mam chyba z tysiąc

Lecz smutno mi czasami

Bo kto w tym pędzie świata

Przykucnie i pomyśli

O urodzie kwiata?